[014] Pomyśl życzenie.

`Film się zaczął.`
W trakcie co chwilę, albo piszczałam, albo podskakiwałam ze strachu. A najgorsze było to, że byłam wtulona w ramiona chłopaka, więc mógł się trochę pownerwiać. Po raz kolejny się przestraszyłam.
N- Przepraszam.- Szepnęłam Justinowi do ucha.
J- Nic nie szkodzi.- Odpowiedział, uśmiechnął się i pocałował mnie we włosy. Nie wiem kto wymyślił takie filmy jak horror, ale z całego serca go nienawidzę.
N- Idę na chwilkę do łazienki.- Powiedziałam i wyślizgnęłam się z uścisku chłopaka. Powoli zeszłam na dół i mocno popchnęłam drzwi. Skierowałam się w stronę toalety i właśnie tam się udałam. Weszłam i spojrzałam w lustro. Moje brązowe włosy opadały na piersi, a grzywka sięgała parę milimetrów za brwi. Uśmiechnęłam się lekko i cieszyłam za to, że jestem jaka jestem. Odkręciłam lekko kran i przemyłam twarz. Ostatni raz ukradkiem oczu zerknęłam na lustro i wyszłam. Wróciłam na miejsce i ukazały mi się napisy końcowe.- Umm... To już koniec?- Spytałam.
Ch- Jak widać.- Wciął się kuzyn. Wystawiłam szereg zębów, chwytając przy tym torebkę. Ubrałam kurtkę i wyszliśmy.
J- Idziemy może gdzieś jeszcze?- Zapytał unosząc brwi. Zaśmiałam się pod nosem, bo ta mina zawsze mnie rozbawiała.
L- Może na lody?- Zaproponowała przyjaciółka.
N- O tej porze?- Stuknęłam się w czoło.
J- O! Patrzcie tam jest otwarta jakaś restauracja.- Krzyknął i wskazał palcem na obiekt.
Ch- Ja mogę iść.- Wyszczerzył się i złapał za rękę Lily. Ja zrobiłam to samo, tylko, że z Justinem.
J- Czy oni...- Szepnął.
N- Tak, tak są razem.- Dokończyłam za niego i głowę położyłam głowę na jego ramieniu. Na miejsce doszliśmy w niecałe 10 minut.- To co zamawiamy?- Spytałam, przeglądając MENU. Justin pokazał mi danie w swoim jadłospisie.- Spaghetti?- Stanęłam pod znakiem zapytania.
J- Tak, ale dla dwojga.- Zrobił oczy kota ze Shreka.
N- Głuptasie jeden, dobrze.- Zgodziłam się i wyprostowałam.- A wy co bierzecie?- Spoglądnęłam na przyjaciół.
Ch- Eee..- Ciągnął kuzyn.
L- To samo!- Odpowiedziała za niego. Temu tylko mina uniosła się ku górze i siedział cicho. Podszedł do nas przystojny kelner. Justin od razu spojrzał na niego z pogardą. Szturchnęłam go lekko w ramię, by złożył zamówienie. Wykonał polecenie i grzecznie czekaliśmy na posiłek.
Ch- No to Smile, już za 2 tygodnie wyjeżdżasz.- Odrzekł i stuknął rękoma o stolik. Mi od razu zrobiło się smutno. Chciałam o tym zapomnieć, ale jednak zawsze jest coś. Mój uśmiech zniknął z twarzy.
J- Christian ty palancie.-Powiedział z sarkazmem chłopak.- Kochanie..- Potrzymał ręką moją brodę.
N- Justin już wszystko ok.- Odchrząkłam i wysiliłam się na sztuczny uśmiech. Po chwili przyniesiono nam zamówienie. Chwyciłam widelec i zaczęłam nakładać makaron. Powoli pochłaniałam swoją porcję, mając przy tym niezły ubaw.- Justin jesteś brudny.- Zaśmiałam się.
J- Co? Gdzie?- Spytał i się uśmiechnął.
N- O tu.- Zmazałam mu sos z policzka i powróciłam do jedzenia. Po minucie poczułam na sobie czyjeś usta. Chciałam zacząć się śmiać, bo jak się okazało był to Justin i makaron. Odgryzłam połowę i usiadłam.
J- I bądź tu romantycznym.- Oburzył się.
N- Ojj... Skarbie nie marudź tylko jedz.- Puściłam lekko oczko.  Przez te 15 minut całkowicie zapomniałam o Chrisie i Lily.- A gdzie są pozostali?- Zmieszałam się lekko.
J- Eee...Nie wiem. Pewnie w łazience lub poszli odnieść talerz.- Odpowiedział.
N- No  to teraz kolej na nas. Chodź.- Pociągnęłam go za rękę i wzięłam talerz. Zapłaciłam i wyszliśmy.- To może ja do nich zadzwonię?- Powiedziałam i miałam wyciągać komórkę.
J- Nie, zobacz idą.- Pokazał na idącą w naszą stronę parę.
N- Jacy oni szczęśliwi.- Zamarzyłam.
J- No, nie mów, że my tacy nie jesteśmy.- Uśmiechnął się i pocałował namiętnie, czule, a zarazem delikatnie. Szczerze? Nie wyobrażam sobie życia bez niego. Jest całym moim światem i chciałabym, aby tak pozostało. Nigdy nie myślałam, że trafię na ideał chłopaka. Bynajmniej mojego.
L- To jak idziemy?- Z przemyśleń wyrwała mnie przyjaciółka.
N- Jasne.- Rzuciłam i szliśmy w stronę hotelu.- Justin pójdziemy jeszcze przejść się po plaży?- Zapytałam i zrobiłam maślane oczka.
J- Oczywiście.- Odpowiedział i spojrzał się na przyjaciół.
Ch- To my idziemy, spotkamy się w hotelu.- Puścił oczko Chris.
N- Chodźmy.- Pociągnęłam lekko za rękę Justina i zaczęliśmy biec w efekcie czego na plażę dobiegłam zmęczona. Usiadłam na pisaku i wtuliłam się w ciepły tors chłopaka.- Justin, a ty jak uważasz, czym jest miłość?- Spytałam i uniosłam oczy w górę.
J- Miłość jest jak tama. Jeśli pozwolisz, aby przez szczelinę sączyła się strużka wody, to w końcu rozsadza ona mury i nadchodzi taka chwila, w której nie zdołasz opanować żywiołu. A kiedy mury runą, miłość zawładnie wszystkim. I nie ma wtedy sensu zastanawiać się, co jest możliwe, a co nie, i czy zdołamy zatrzymać przy sobie ukochaną osobę. Kochać – to utracić panowanie nad sobą.- Zakończył, a mi stanęły łzy w oczach . Jedna mimowolnie spłynęła mi po policzku. Justin starł ją kciukiem.
N- Dziękuję.- Odparłam i się uśmiechnęłam.
J- Ale za co?- Zachichotał zmieszany.
N- Za wszystko. Za to, że mam takiego chłopaka jak ty. Pomożesz mi w każdym miejscu i o każdej porze. No nie potrafię się nawet wysłowić.  Dziękuję.- Zaczęłam powoli składać pocałunki na jego szyi. Po kilku minutach doszłam do ust. Pierwszy raz okazywałam taką czułość chłopakowi. Pocałunek trwał dłużej niż 10 minut i był wyjątkowy. Moim zdaniem. – Justin która godzina?- Wysapałam próbując wyrównać oddech.
J- Jest..- Spojrzał w wyświetlacz telefonu.- 00:00- Dokończył i się uśmiechnął.
N- Pomyśl życzenie.- Odchrząkłam i spojrzałam na chłopaka.
J- Ale ja już mam wszystko czego chcę.- Odpowiedział. Spojrzałam z miną, by to zrobił.- No to chcę, aby wszystko pozostało tak jak jest.- Powiedział.
N- Zimno się robi wracamy?- Spytałam i otrzepałam się z piasku.
J- Okay. Chodźmy. – Chwycił mnie za rękę i skierowaliśmy się w stronę hotelu. W szybkim tempie doszliśmy do windy, po czym ruszyliśmy na dane piętro.- Kochanie, a wiesz, że mam klaustrofobię?- Zaczął zabawnie poruszać brwiami.
N- Jak to?- Zachichotałam cicho i się uśmiechnęłam.
J- A tak to, że jak byłem mały to mój kuzyn zamknął mnie w pudełku na zabawki.- Odpowiedział. Zaczęłam się śmiać.- No co?- Warknął.
N- Nie już nic.- Powoli dochodziłam do siebie. Akurat wysiadaliśmy. Justin wyjął kartę od pokoju i otworzył drzwi.
J- Już jutro wyjeżdżamy.- Odparł gdy nalewałam sobie soku do szklanki.
N- Niestety. A już za 12 dni..- Zaczęłam.
J- Ciii...Nic nie mów- Przyłożył mi palec do ust i przywarł do ściany. Powoli zaczął składać pocałunki na moich ustach. Powoli i zwinnie znaleźliśmy się na łóżku i dalej wykonywaliśmy czynność. Gdy się ode mnie oderwał próbowałam wyregulować oddech.
N- Spać mi się chce.- Powiedziałam.- Idę się przebrać.- Chwyciłam koszulkę chłopaka i zniknęłam za drzwiami łazienki. Przemyłam tylko twarz, przebrałam się i wróciłam do pokoju. Justin już spał. Pocałowałam go lekko w policzek i sama wygodnie ułożyłam się na łóżku. Po chwili Morfeusz zabrał mnie do krainy snów.
* 
Obudziłam się o 12:30. Spojrzałam w stronę chłopaka, a ten złożył delikatny pocałunek na moich ustach.
N- Justin?- Spytałam z obawą.
J- Tak skarbie?- Odchrząknął i się uśmiechnął.
N- O której mamy samolot?!- Głos mi się lekko podniósł.
J- O 15:45.- Powiedział i po chwili złapał się za głowę.- Szybko ! Biegnij obudzić Christiana i Lily !-Krzyknął a ja szybko założyłam kapcie i półnaga wybiegłam na korytarz. Zauważyłam grupkę chłopaków.
- Uuuu!- Krzyczeli. No tak jestem tylko w bokserkach i koszulce sięgającej ledwo za pośladki.
N- Zaraz to `Uuu` będziecie mieć na mordzie. WY-PIER-DA-LAĆ !- Wybuchnęłam . Od razu się przymknęli i gdzieś poszli.  Jak burza wbiegłam do pokoju przyjaciółki.- Lily ! Wstawaj !- Wydarłam się, a obok niej zauważyłam znajomą sylwetkę.- Christian ?!- Krzyknęłam niemalże.- Okay nie na to pora. Wstawajcie i się pakujcie bo za równe 2 godziny wyjeżdżamy na lotnisko !- Dodałam.
Ch- Czy ty masz na sobie..- Zaczął.
N- Cicho bądź! Pa.- Rzuciłam na odchodne i wróciłam do pokoju.- Ok, już wszystko załatwione.- Powiedziałam zadowolona. – Idę się ubrać.- Pocałowałam Justina w policzek i weszłam do łazienki. Ubrałam się w białą bluzkę z granatowymi paskami, czarną rozpiętą kamizelkę, krótkie dżinsowe spodenki, wygodne czarne balerinki i kolczyki. Nałożyłam lekki makijaż w postaci tuszu do rzęs i błyszczyku. W pośpiechu przeczesałam jeszcze raz włosy i wyszłam z łazienki.- Słońce już możesz iść.- Wzięłam walizkę i wrzucałam wszystko jak popadnie. Zostawiłam tylko moją czarną torebkę, ale w sensie torbę i schowałam do niej mp3, telefon, iPoda, okulary przeciwsłoneczne i chyba to wszystko co najważniejsze. Reszta to same drobiazgi. Gdy skończyłam z toalety wyszedł Justin ubrany w czarne rurki, pomarańczowo-czarną koszulę w kratkę i pomarańczowymi butami z SUPRY. Oblizałam lekko usta i próbowałam dopiąć walizkę.- Juuuuuuustin pomożesz?- Zapytałam najsłodziej jak umiałam. Podszedł i siłował się z zamkiem.
J- Ty tam cegły kolekcjonujesz?- Spytał i się zaśmiał.
N- Tak i uważaj aby ich nie połamać.- Wystawiłam język.
J- Siadaj. – Rozkazał. Usiadłam na walizkę i spokojnie ją dopiął.- A teraz należy mi się nagroda.- Objął mnie w pasie i uśmiechnął się cwaniacko.
N- Lepiej chodź bo zaraz się spóźnimy. Dochodzi 14:50.- Odpowiedziałam. Wzięłam walizkę i zaczęłam ciągnąć ją na korytarz. Po chwili dołączył do mnie chłopak.- To idziemy po pozostałych. Po drodze natknęliśmy się na tych samych chłopaków co byli przedtem.
- Ooo ! Patrzcie! Gorąca laska idzie!- Krzyknął jeden i wskazał na mnie. Nie wytrzymałam podeszłam tam i walnęłam mu z liścia.
N- Jak jeszcze raz tak powiesz to już zamawiaj sobie wolne miejsce w szpitalu na operacyjnej!- Dałam na koniec i wróciłam do chłopaka. Stał już z przyjaciółmi.- To jak idziemy?- Spytałam i chwyciłam rączkę torby.
Ch- Ouuu... Niezła kocica z ciebie.- Puścił oczko kuzyn. Przewróciłam teatralnie oczami.
J- Tak, ale tylko moja.- Syknął Justin.
N- Obudził się zazdrośnik.- Prychnęłam i pocałowałam go w policzek.- Nie za dużo tego dostajesz?- Zaśmiałam się.
J- Muszę jakoś podnieść poziom cukru.- Uśmiechnął się .
L- Jejku . Wy tworzycie naprawdę idealną parę.- Wtrąciła się Lily.
N- Tak samo jak wy.- Zarumienili się oboje i wsiadaliśmy już do taksówki. Na lotnisko dojechaliśmy w ekspresowym tempie. Zanim się obejrzeliśmy już odbywała się odprawa. Weszliśmy do samolotu, zajęliśmy miejsca i zaczął się lot.

_________________________________________________

Proszę nie bijcie mnie !

Przepraszam, przepraszam i jeszcze mogłabym tak pisać z milion razy. Wiem, rozdział krótki, ale .. nie wiem. No to mam parę wiadomości . Najpierw te dobre:
 

Justin mnie sfollował ! ;3 Jezu nie chcę się chwalić, ale od 5 stycznia do dziś mam taką radochę jak dziecko, które dostało balonik ! A moja reakcja była oczywista ! Popłakałam się ! :D. No, ale to łzy szczęścia, przecież nie bólu. No to teraz czas na złe:

Nie wiem. Nie dotrzymałam obietnicy i czuję się naprawdę okropnie. I teraz stoję pod znakiem zapytania. Mam zawiesić je czy nie?! No bo mam bardzo dużo nauki i nie mam czasu na nic. No, ale jakbyście były cierpliwe i czekały tydzień na nową notkę to oczywiście pisałabym dalej. No to tyle. Odpowiadajcie w komentarzach .

Peace & Love ♥
 

Follow me on twitter: @Dreams_Bieber

Bieberkowaa ♥